Na današnji dan 1824. godine rođen je Branko Radičević. Pored Jovana Jovanovića Zmaja i Laze Kostića bio je najznačajniji pesnik srpskog romantizma.
Rođen je u Slavonskom Brodu, a kada je imao šest godina njegova porodica se preselila u Zemun, gde je završio osnovnu školu. Kasnije se školovao u gimnaziji u Sremskim Karlovcima i u Temišvaru. Studirao je prava u Beču, ali je nakon tri godne odustao. Zbog revolucije koja je zahvatila Habzburšku monarhiju napustio je Beč, a kada se vratio upisao je medicinu. Sve vreme bavio se književnošću.
Bio je blizak prijatelj sa Đurom Daničićem i podržavao je Vukovu reformu pravopisa. Svoju zbirku Pesme napisao je na narodnom jeziku. Pisao je ljubavne i rodoljubive pesme, a kada je oboleo od tuberkuloze počeo je da piše elegije. Jedna od najpoznatijih elegija Kad mlidijah umreti objavljena je posthumno i može se reći da opisuje pesnikov predosećaj smrti. Smatra se da je pesnik bio zaljubljen u Vukovu ćerku, Minu Karadžić i da joj je posvetio stihove čuvene pesme Pevam danju, pevam noću.
Branko Radičević je preminuo 1. jula 1853. godine u Beču. Posle trideset godina njegovi posmrtni ostaci preneseni su na Stražilovo i tako je ispunjena njegova želja da tamo bude sahranjen.
Danas se završavaju Prolećni Brankovi dani 2018, predstavljanjem školskog lista Stražilovac u Osnovnoj školi 23.oktobar u Sremskim Karlovcima. Tokom prethodnih trinaest dana ove kulturne manifestacije, uručene su pesničke nagrade, izvođeni dramski i muzički nastupi. Veći deo programa odvijao se u Karlovačkoj gimnaziji, ali i u gimnazijama Jovan Jovanović Zmaj i Isidora Sekulić u Novom Sadu.
Za Vojvođanske vesti: Dajana Grubišić