Kao što su hrvatski mediji ispravno konstatovali, Hrvatska je na ovim OI izgubila status najuspešnije sportske sile u regionu. Spektakularne zlatne medalje vaterpolista Srbije, Arunovićeve i Mikica i Novaka Đokovića kao i ostale medalje lansirale su Srbiju na visoku poziciju na rang listi osvajača olimpijskih medalja u Parizu. I pored kontinuiranih spoljnih pritisaka na Srbiju, krize na Kosovu i Metohiji koja decenijama iscrpljuje sve segmente srpskog društva, spoljnopolitičkih pritisaka u vezi sa situacijom u Ukrajini, nasleđenih problema u ekonomiji koja je trpela žestoke spoljne udare još od ratova i sankcija… srpska država uspela je da očuva vitalnost, bodrost duha, pobednički mentalitet i da širi svoju meku moć u najpozitivnijem smislu te reči. Jedan od pokazatelja te meke moći jeste upravo sport i rezultati na borilištima koji su uvek plod zajedničkog rada i sinergije države, spotskih saveza i klubova i nadarenih pojedinaca. Otuda, ne čudi popularnost srpskog sporta u zemljama ex YU regiona pa i šire od toga. Ozbiljni analitičari, novinari i sociolozi zapažaju, međutim, i privlačnost srpske kulture, popularne muzike, filma, pa i glavnog toka srpske politike u većini zemalja regiona što najbolje oslikava porast meke moći Srbije. Sporazumom Srbije i Nemačke kada je reč o litijumu Srbija skida veliki deo geopolitičke omče koja je visila oko njenog vrata te će njen ukupan uticaj na Balkanu ali i znatno šire od toga u budućnosti samo rasti.
Related
