Rad na stvaranju Žičke Arhiepiskopije (SPC), smisao i značaj ovog čina za srpski narod (kao i za druge narode na ovom prostorima) zamišljeno je da se obradi u dva predavanja. Prvo predavanje baviće se smislom i značajem crkve od samih apostolskih početaka. Ukratko će biti spomenuto stvaranje prvih Patrijaršija (Jerusalimske, Antiohijske, Rimske, Aleksandrijske, Carigradske) i objašnjen smisao autokefalnosti, koja se ostvaruje u samoupravi određenog prostora, a ne dogmatskom odvajanju od jedne, nedeljive Vaseljenske, Hristove crkve.
U duhu misije crkve, kao i istorijskog i funkcionalnog značaja autokefalnosti, na tribini će biti obrađeno stvaranje i smisao Žičke Arhiepiskopije (1219.), koja od tada predstavlja jednu od pomesnih crkava. Takođe biće stavljen akcenat na istorijske prilike i strateške vizije država Balkana početkom XIII veka, u vreme delatnosti Svetog Save, osnivača i utemeljivača srpske crkvene samostalnosti. U tom kontekstu videćemo pun, višedimenzionalan, značaj zaokruživanja srpske državnosti kroz obrazovanje crkvene samostalnosti.
Značaj srpske crkvene samostalnosti (koja je ostvarena uz potpuno duhovno vezivanje za dogmate i zajednicu sa univerzalnom, vaseljenskom, istočno-pravoslavnom crkvom) ogledala se u više nivoa. Dva vidimo kao najznačajnija. Prvi i najbitniji je duhovni, gde Sveti Sava obezbeđuje (kroz crkvenu samostalnost) bolje uslove da Srbi (i drugi narodi i etničke grupacije koje su bile na ovim prostorima) budu svrstani u Novo duhovno izabranje, koje čini Hristova Crkva, čime on želi da privede svoj narod onom blagodatnom poznanju istine otkrivene u samom Hristu blagodaću Duha Svetog.
Drugi nivo je istorijski, strateški i državni, gde ćemo kroz istorijske prilike i istorijska fakta osmotriti i pokušati da objasnimo značaj borbe za crkvenu samostalnost, kao i rad Svetog Save kao diplomate i državnika, ali i njegovog brata Stefana Nemanjića (Svetog Simona) na zaokruživanju državnosti, kao i udaranju temelja za kasniji razvitak države Nemanjića, ali i formulisanju i doživljaju Zavetnog duha, koji su sledovale u simfoniji crkva i država.