Novi izbori u Beogradu doveli bi do rezultata sličnih sadašnjim osim što bi opozicija prošla nešto lošije, SNS nešto bolje a grupa MI, glas iz naroda završila ispod cenzusa jer se raspala na više delova. Ako bismo dakle imali odnos snaga sličan sadašnjem, jasno je da bi organizovanje novih izbora zapravo predstavljalo gubljenje vremena, novca i društvene energije. Takođe, valja imati na umu da je gubljenje vremena luksuz u susret manifestaciji Expo koja ima svetski značaj. Što se tiče opozicije okupljene oko Dragana Đilasa valja imati na umu da nema tog rezultata i te koalicije koja bi ih zadovoljila do situacije u kojoj oni bivaju instalirani na vlast bez biranja sredstava i metoda u skladu sa starom Makijavelijevom maksimom da cilj opravdava sredstvo. Jedno od ključnih pitanja koje se u debati o izborima u Beogradu postavlja jeste pitanje legitimiteta. Valja građanstvo podsetiti da gospodin Jerković i njegova koleginica nisu članovi političke organizacije Mi, glas iz naroda već posebne grupe građana, a da je, štaviše, gospodin Jerković bio nosilac liste u Beogradu. Gledano iz ovog ugla, legitimitet je nesporan. Na tlapnje opozicije o legitimitetu, takođe ne treba trošiti mnogo energije i reči jer su koliko juče bili spremni da naprave savez za osvajanje vlasti u koji bi ušli monarhisti i republikanci, borci za očuvanje Kosova i borci za amputaciju „gangrenozne noge“ kako neki od njih vide KiM, ljotićevci i socijaldemokrate, desničari i ultralevičar… pa kamo legitimitet, rođaci?
Related
