Nivo centralizovanosti vlasti dovodi do umiranja pojedinih regiona, a migracija stanovništva u velike centre potpuna je suprotnost od onog za šta se nosioci javnih funkcija godinama unazad deklarativno zalažu. Taj proces traje i on najviše pogađa seoske sredine.
Činjenica je da razvijeni svet ne poznaje pojam mesne zajednice, u smislu naseljenog mesta, potpuno odvojenog od opštinskog ili gradskog sedišta. Tamo su takve sredine zasebne male opštine, sa nezavisnim finansijama i upravom, i samo delom svojih potreba upućene na veće centre. Dug je i komplikovan put da se do toga dođe, ali je decentralizacija finansija lokalne samouprave sasvim sigurno prvi korak u tom procesu.
U manjoj ili većoj meri, naseljena mesta su dovedena u potpuno podređen položaj u odnosu na opštinu kojoj pripadaju, iako lokalnim porezom na privatnu imovinu i drugim prihodima itekako doprinose lokalnom budžetu. Posledica toga je da je nivo centralizovanosti lokalnih ingerencija, a naročito finansija, doveo do neizdrživog stanja u naseljenim mestima i skoro bukvalnog besmisla postojanja Saveta mesnih zajednica.
Da bi se ova apsurdna situacija prevazišla i sistemski krenulo u proces decentralizacije lokalne samouprave i ozdravljenje naših sela, Ligasocijaldemokrata Vojvodine u Zrenjaninu pripremila je predlog odluke o pravu seoskih mesnih zajednica na prenos sredstava od poreza na imovinu fizičkih lica i načinu korišćenja ovih i drugih sredstava, koji će naša odbornička grupa predstaviti Skupštini grada Zrenjanina.
Predlog predviđa da se 85 % poreza na imovinu fizičkih lica naplaćenog na teritoriji mesne zajednice, kao i prihoda koje mesna zajednica ostvari svojom delatnošću, vrati u budžet te iste mesne zajednice.
Osim iznosa potrebnog za tekuće funkcionisanje, sva ostala sredstva bi se strogo namenski, prema unapred utvrđenom planu, koristila za finansiranje projekata, čijom realizacijom se ispunjavaju konkretne potrebe mesnih zajednica.
Po našoj proceni, kada je Grad Zrenjanin u pitanju, ta sredstva za 22 naseljena mesta bi iznosila samo oko 5% ukupnog gradskog budžeta, a navedenim mestima bi, bukvalno, značila život.
Sa ovim sredstvima, uz podršku pokrajinskih, republičkih i predpristupnih EU fondova, svaka seoska mesna zajednica bi bila u stanju da u veoma kratkom roku dramatično podigne kvalitet života svojih meštana, zaustavi odliv mladih ljudi u veće centre i postane interesantan izbor za život, pre svega mladih porodica sa decom.